فارسی
English
صفحه اصلی
محصولات
نمایندگان توزیع و فروش
مقالات
گالری تصاویر
درباره ما
دفاتر فروش
تماس با ما
صفحه اصلی
مقالات
دیدگاه های نوین در رابطه با تغذیه شیر به گوساله های شیر خوار
دیدگاه های نوین در رابطه با تغذیه شیر به گوساله های شیر خوار
مقدمه
بعد از مصرف آغوز به مقدار کافی و در زمان مناسب، دومین گام در پرورش موفقیت آمیز گوساله های شیر خوار توجه به شیر مصرفی آنهاست. در این دوره از زندگی این حیوانات جوان به لطف فیزیولوژی آنها، استفاه از شیر به عنوان یک منبع با کیفیت از مواد مغذی با بازده بالا امکان پذیر است. متاسفانه در رابطه با مقدار شیر مصرفی گوساله ها با گذشت زمان و انتشار مقالات علمی گسترده همچنان در اکثر مزارع پرورش گاو شیری همان دیدگاه سنتی استفاده از ۱۰ درصد وزن بدن (به طور معمول ۴ لیتر در دو وعده در روز) به عنوان معیاری برای مقدار شیر تغذیه شده به گوساله ها در نظر گرفته میشود. با توجه به منابع علمی این دیدگاه یعنی تغذیه محدود شیر به گوساله های شیرخوار به ساله های دور (دهه ۱۹۵۰) بر میگردد بطوری که در آن سال ها به دلیل هزینه بالای شیر در مقایسه با خوراک آغازین، زود از شیر گیری به شدت مورد استقبال پرورشدهندگان قرار گرفته بود. زود از شیر گیری علاوه بر کاهش هزینه کاهش مشکلات مربوط به سلامت، توسعه شکمبه و بخصوص کاهش اسهال را برای گوساله ها به همراه دارد. مجموعه این دیدگاهها سبب شد که امروزه ارائه مقدار کم شير با هدف افزايش مصرف استارتر، ترويج توسعه شكمبه و كاهش سن از شيرگيري انجام شود.
تغذیه مقدار شیر بیشتر به گوساله های شیرخوار
بحث در رابطه با تغذیه بیشتر شیر و اثرات منفی مقدارهای محدود شیر مربوط به دهه گذشته میباشد. مطالعات زیادی در این سالها نشان دادند که تغذیه مقدار محدود شیر افت افزایش وزن روزانه، افزایش حساسیت به بیماریها، رفتارهای غیر نرمال و به طور کلی کاهش رفاه گوساله های جوان را به همراه دارد. از سوی دیگر مطالعاتی که تغذیه مقدار آزاد شیر را برای گوساله ها ارائه داده اند بیان میکنند که در شرایطی که گوساله به صورت آزاد به شیر دستیابی داشته باشد حدود ۸۰ درصد شیر بیشتری مصرف میکند که این امر میتواند حدود ۶۰ درصد افزایش وزن بیشتری را برای این گوساله ها به همراه داشته باشد.
قبل از شیر گیری
مطالعات گسترده ای که در سالهای اخیر در رابطه با ارائه مقدار بیشتر شیر صورت گرفته است نشان میدهد که گوساله هایی که با مقدار بیشتر شیر تغذیه میشوند در مقایسه با گوساله هایی که ۱۰ درصد وزن اولیه (به طور معمول ۴ لیتر) شیر دریافت میکنند مواد مغذی بیشتری دریافت کرده و افزایش وزن بالاتری در دوره قبل از شیر گیری دارند. در زمان قبل از شیرگیری، یک گوساله ۴۵ کیلوگرمی نیازمند ۷۵/۱ مگاکالری انرژی برای نگهداری هست که با توجه به انرژی قابل متابولیسم یک کیلوگرم ماده خشک شیر که ۳۷/۵ مگاکالری است، یک گوساله تحت شرایط آب و هوایی مناسب تنها حدود۵/۲ تا ۳ لیتر شیر برای نگهداری نیاز دارد، بنابراین اگر نیازهای رشد گوساله در نظر گرفته شود به طور قطع باید روزانه مقدار شیر بالاتری در اختیار گوساله قرار داد. برخی بر این باورند که با کاهش مقدار شیر تغذیه شده به گوساله ها، گوساله با مصرف بیشتر خوراک آغازین این کمبود را جبران میکند ولی این در حالی است که گوساله هایی که ۴ لیتر شیر در روز دریافت میکنند هر چند خوراک آغازین بیشتری مصرف میکند ولی توانایی مصرف آن مقدار از خوراک آغازین را که بتواند کمبود مواد مغذی را برای آنها جبران کند را نخواهند داشت. در رابطه با تغذیه شیر بیشتر به گوساله ها نگرانی هایی در رابطه با بروز اسهال وجود دارد که البته بیان شده است که این مسئله بیشتر مربوط است به شرایط مدیریتی، نحوه تغذیه شیر، مقدار و زمان مصرف آغوز و …. به طوریکه در برخی آزمایشات هیچگونه بروز اسهالی با تغذیه مقدارهای بالای شیر دیده نشده و در برخی دیگر دیده شده است.
بعد از شیرگیری
در این دوره رشد گوساله بیشتر به توانایی هضم خوراک جامد مربوط میشود. گوساله هایی که با مقدار بالای شیر تغذیه میشوند و به طور یکدفعه از شیر گرفته میشوند. در هنگام از شیر گیری قابلیت هضم خوراک کمتری دارند. هنگامی که گوساله ها با سطوح بالای شیر تغذیه میشوند و به طور تدریجی با کاهش شیر مواجه میشوند به دلیل تشویق شدن به مصرف خوراک آغازین و افزایش توانایی متابولیکی شکمبه افت کمتری در هنگام از شیر گیری نشان میدهند. در آزمایش جالبی که کاهش مرحلهای شیر با روش معمول مصرف و قطع شیر در گوساله های شیر خوار انجام شد بیان شد که گوساله هایی که تحت روش کاهش مرحلهای بودند هم قبل از شیر گیری و هم بعد از شیر گیری مصرف خوراک بالاتری داشتند.
اثرات دراز مدت تغذیه شیر
چندین مطالعه اثرات دراز مدت تغذیه شیر بیشتر را در گوساله های شیر خوار مد نظر قرار دادهاند. این مطالعات بهبود در رابطه با سن تلقیح، تولید شیر بیشتر در هنگام شیرواری و … را در تلیسههایی که شیر بیشتری در هنگام شیر خوارگی مصرف کرده را گزارش کردهاند. در این خصوص بیان شده که افزایش وزن روزانه قبل از شیر گیری بیشترین همبستگی را با تولید شیر در شکم اول دارد، بطوریکه به ازای هر ۱۰۰ گرم افزایش وزن قبل از شیر گیری این تلیسه میتواند ۱۰۷ کیلوگرم شیر بیشتری در شکم اول تولید کند. این تولید شیر بیشتر را با تغییراتی که در غده پستانی به وجود میآید، توجیح میکنند. به طور جالب در گوسالههای مادهای که با شیر بیشتر تغذیه شده بودند افزایش ۳۲ تا ۴۷ درصدی در DNA غده پستانی گزارش شده است که بیان میشود این تغییرات سلولی پتانسیل تولید شیر بالاتر را به این تلیسه ها میدهد.